mga tanong

*Bakit may silahis sa mundo?

*Bakit may tinatawag pang 'ex'?

*Bakit may kontrabida?

*Bakit may bida?

*Bakit nagiging kontrabida ang dating bida?

*Bakit bawal magkagusto ang babae sa silahis?

*Bakit may emotions?

*Bakit kailangang matulog kung kailan may kakausapin?

*Bakit masagwa tignan pag yung ex mo may gusto sa bestfriend mo?

*Bakit nagha-high school ang mga estudyante?

*Bakit may "hiya"?

*Bakit merong such thing as "broken family"?

*Bakit nasisira ang buhay ng mga batang part ng broken family?

*Bakit may bisyo?

*Bakit may nag-bibisyo?

*Bakit hindi nakakagraduate yung mga batang nag-bibisyo?



***Bakit ba ako tanong ng tanong?

***Bakit may mga tanong na hindi ko masagot?

***Sinong sasagot sa mga tanong ko?

CONFESSIONS OF A BROKEN HEART

I wait for the postman to bring me a letter.
And I wait for the good Lord to make me feel better.
And I carry the weight of the world on my shoulders.
Family in crisis that only grows older.
Why'd you have to go?Why'd you have to go?Why'd you have to go?

Daughter to father, daughter to father!
I am broken, but I am hoping.
Daughter to father, daughter to father!
I am crying, a part of me's dying.
But these are, these are confessions of a broken heart!
And I wear all your old clothes your polo sweater.
I dream of another you, one who would never.
Never, leave me alone to pick up the pieces.
Daddy to hold me, that's what I needed.
So,why'd you have to go?Why'd you have to go?Why'd you have to go?
Daughter to father, daughter to father!
I don't know you, but I still want to.
Daughter to father, daughter to father!
Tell me the truth, did you ever love me?
'Cause these are, these are the confessions of a broken heart!
Of a broken heart!
I love you.
I love you.
I love you.
I ...I love you!
Daughter to father, daughter to father!
I don't know you, but I still want to.
Daughter to father, daughter to father!
Tell me the truth, did you ever love me?
Did you ever love me?T
hese are the confessions of a broken heart!

Nasa ulap ang utak ko...

ginagawa ko nanaman ang paborito kong gawain.

Tumulala at mag-isip ng malalim.

Ewan ko ba, pakiramdam ko, masyado akong seryosos, nowadays. Parang
palagi na lang ako tumutulala, parang ang boring ko palagi. Wala akong
ginawa kundi tumulala atsaka ako mag-iisip ng kung anu-ano. Pag sawa na
kong tumulala, makikisabay ulit ako sa agos ng mundo. Kamusta naman yun?I'm becoming a wind. No body sees me but everybody knows that I am
present. Hindi ko mapigilan ang paglipad ng utak ko. At sasabog ako kapag
hindi ko nailabas yung mga pinagiisip ko. Baka maging destructive ako by the
time na mailabas ko yung mga nasa utak ko. Baka kasi masyado ng huli ang
lahat kapag nangyari yun. Ano kayang gagawin ko?

Feeling ko, nag-uumpisa na naman akong mag-evolve at lumilikha na naman
ako ng bagong "kristine". Nag-simula lang 'to nung ma-involve ako kay
"red-planet". Feeling ko, dun nag-umpisa lahat ng changes sakin. Simula kasi
nun, naging moody ako, naging bugnutin. One minute, masaya, tapos
mayamaya, mag-kaaway na tayo. Naging masungit at matampuhin ako.
Madali akong naiirita. Pero madali din ako ngumiti. Naging pushy din ako
masyado. Tapos, nung nawala na si "red-planet" sa solar system ko, nag bago
nanaman ako. Ayun nga, tumutulala na lang ako palagi, tapos maraming
iniisip. Naging bitter naman ang paningin ko sa lahat ng bagay. Kapag
sumasaya ako...minsan, sa sarili ko na lang. Ayoko na minsan i-share pa sa iba
yung true joy na nararamdaman ko minsan kasi kung anu-ano iniisip ko.
Iniisip ko na baka di naman nila ma-appreciate or isipin nilang mababaw lang
yun. Pakiramdam ko, walang sumiseryoso sakin....

Marami akong nararamdaman pero parang hindi na ako marunong
mag-express ng feelings ko ngayon. Natatakot ako sa lahat ng gagawin kong
steps kasi iniisip kong baka mag-kamali na naman ako. Lalo na sa mga
feelings na gusto kong sabihin sa isang tao. Natatakot ako na baka kapag
maging okay kami, mauwi lang ulit sa wala ang lahat katulad ng dati.
Natatakot ako kasi baka magkatotoo yung sinabi ni "red-planet" na wala ng
mag-mamahal sakin kasi saming dalawa, siya ang nasaktan pero siya ang
pinaka nagmahal samin. Natatakot ako. Takot na takot ako.

Marami akong gustong sabihin. Marami akong iniisip pero ayokong sabihin
kasi pakiramdam ko, kapag ginawa ko yun, magiging asungot ako sa isang
nag-bubloom na love life. Ayoko siyang pag-sabihan kasi baka isipin niya,
kaya ko sinasabi yun kasi may gusto pa rin ako dun sa lalaki at ayokong
mapunta sakanya. Pero ayoko rin siyang masaktan kasi alam ko na yung mga
pwedeng mangyari sakanilang dalawa, in the end.

Pakiramdam ko nagiging manhid na ko. Ayoko maging manhid. Lalong ayoko matakot forever.

Ayoko sumabog.

Ayoko na tumulala at mag-isip ng malalim.....

eyes

bakasyon na!! yajoo..
last summer, malungkot yung mga last days ko sa school.wajaja, pero ngaun...super different!! kakaiba kasi..masaya ako, pero at the same time...nalulungkot din.

kagabi nga pala, grabe..bumaha ng luha sa presby..hindi nga ako umiyak eh...jeje, pero si vieira..grabe..sobrang iyak. Gusto ko umiyak...pero parang wala ng mailabas na luha ung eyes ko eh...

simple lang naman ung reasons kung bakit siya umiyak...

*nakokonsensya..
*nalulungkot...
*mamimiss niya si ate shiela...

ako, mejo naiyak/naluha din ako. Pero iba ung reason..

narinig ko kasi si paolo sabi niya kay vieira.."hindi kita iiwan.." and i saw in his eyes na, he's very sincere...i've never heard someone na nag sabi sakin nun..hindi ko maintindihan...naluha talaga ako. i dug my brain for a particular person na nag sabi nun...at wala akong nahukay...grabe..how i wish na someday, someone would be as sincere and serious na katulad ni paolo ang dumating sa life ko. I would really, really, really be happy...

tungkol naman sa issue ng feelings ni vieira...

ako, kung tatanungin ako kung sino talaga gusto ko para kay vieira...si paolo talaga. But since, umamin na si vieira na nasasakal na siya sakin sa kakapilit ko sakanya kay paolo...hahayaan ko na lang siya kung sino man.

pero, i never had the courage to tell her na...

"AYOKO SA NAGUGUSTUHAN NIYA NGAYON!"

hindi naman sa dahil may nakaraan kami ng lalaking un, hindi naman dahil sa ** ko un...pero..alam ko na kasi ugali nun. Alam kong hindi siya seseryosohin nun...masyadong magulo isip nun...parang babae....pero, kaibigan ko din un...well, as a friend, masasabi kong masaya siyang kasama...pero kung lovelife na nun ang pag-uusapan, ayokong mapabilang si vieira dun...ayokong masaktan siya for the same reason kung bakit ako nasaktan dati...

pero auko sirain ung "happy-moments" niya kaya di ko masabi sakanya...

hayyz....

text niyo nga pala ako...sana lang di na ko grounded! :)

09104367942

tnx!!!

:) :) :)

-cabukz-